میلکمتر دیجیتال چیست؟

چرا استفاده از میلکمتر دیجیتال بهتر از میلکمتر مکانیکی است؟

هر چه دقت در اندازه گیری حجم شیر دوشیده شده بیشتر باشد، دامدار توانایی بالاتری در تصمیم گیری و سیاست گذاری برای گله و آینده آن خواهد داشت. میلکمتر دیجیتال ابزاری است با دقت بسیار بالا که به دامدار این امکان را می دهد که به داده های دقیق تری تکیه کند و تصمیمات مهم خود را سریع تر و با اطمینان بیشتری بگیرد.

میلکمتر به تنهایی، چه به صورت مکانیکی و چه دیجیتال، یک ابزار ضروری در دامداری است. هر چه دامدار به میزان تولید هر یک از دام های خود بیشتر آگاه باشد، تصمیمات دقیق تری برای بالانس جیره غذایی، اصلاح نژاد و انتخاب دام برتر، حذف اختیاری و پیشگیری از حذف اجباری خواهد گرفت. برای مثال دقیقا می تواند تشخیص دهد که افت شیر ثبت شده در باسکول ناشی از افت تولید کدام یک از گاوهاست و یا با تغییر جیره گاوهای سوپر، دقیقا به چه میزان، مقدار شیر آنها افزایش یافته است.

یکی دیگراز مزایای میلکمتر دیجیتال، شناسایی بیماری پیش از بالینی شدن آن است. حذف اختیاری در گله نیز معمولا با نگاهی به تولید شیر دام انجام می شود که به نوبه خود نیاز به ابزار دقیقی دارد و میلکمتر دیجیتال این نیاز را رفع می نماید.

گرچه رکوردگیری در تمام میلکمترهای مکانیکی با خطا همراه است اما برخی ابزار رکوردگیری از سایرین بسیار دقت پایین تری دارند. تصویر بالا و فاصله بین سطح کف شیر و سطح شیر مایع به خوبی بیانگر آن است که اپراتور رکوردگیری (علیرغم اموزش دیده بودن) مجبور به اعمال سلیقه در تعیین میزان تولید شیر است. به این معنی که حتی اگر احتمال خستگی، نور کم داخل سالن شیردوش، زمان زیاد دوشش و یا بی تفاوتی پرسنل رکوردگیر را صفر در نظر بگیریم، باز هم بروز خطا در تعیین میزان شیر دوشیده کاملا مورد انتظار است.

چه توجیه اقتصادی وجود دارد که میلکمتر دیجیتال با قیمت بالاتر را جایگزین میلکمتر مکانیکی ارزان قیمت کنیم؟

اولین پاسخ این است که می بایست یک واحد دامداری را یک کارخانه تولیدی در نظر گرفت. در یک کارخانه تولیدی، آگاهی به اینکه مواد اولیه خریداری شده به چه میزان تبدیل به محصول و در واقع درآمد شده اند، امری بسیار متداول و ضروری است. اگر شما از یک کارخانه دار بپرسید چند درصد مواد اولیه او تبدیل به کالای نهایی می شود و او اطلاعی نداشته باشد، احتمالا نظر مثبتی به مدیریت او نخواهید داشت. در دامداری به علت تماس دامدار با موجود زنده و تعداد زیادی پرسنل که معمولا اداره ایشان خارج از کنترل وی است، بسیاری از تصمیمات به صورت احساسی و گاه تخمینی زده می شود. موضوعی که بارها باعث زیان دامدار شده است و دامدار نیز به خوبی از آن مطلع است.
میلکمترهای مکانیکی نیاز به فردی جهت خواندن، ثبت کردن و گزارش گیری رکوردهای ماهانه دارند که همیشه با خطا و اشتباهاتی در ثبت همراه می باشد. در حالیکه رکوردر دیجیتال تمام این عملیات را با دقت 100 درصد، به صورت خودکار و بدون نیاز به شخص و روزانه انجام می دهد. بنابراین دامدار در هر لحظه دسترسی به میزان تولید و میزان نوسانات آن دارد و مانند آن است که خط تولید شیر در دامداری مکانیزه و دقیق تر می شود.

همانطور که قبلا نیز به این موضوع اشاره شد، مزیت دیگر میلکمتر دیجیتال سروین، عدم تماس سنسورها با شیر در حال دوشش و محلول های اسیدی و قلیایی در زمان شستشو است. میلکمترهای مکانیکی و حتی میلک مترهای دیجیتالی که با تکنولوژی فلومتری (جریان سنجی) و با تماس با مایع عمل می کنند، پس از مدتی به علت برخورد با شیر و رسوب گیری (رسوب سنگ شیر بر روی سنسور) و نیز قرارگیری در مسیر قلیا و اسید هنگام شستشوی دستگاه، حساسیت خود را از دست می دهند و با کاهش دقت رو به رو خواهند شد. اما میلکمتر دیجیتالی که با تکنولوژی مادون قرمز میزان شیر را می سنجد با چنین مشکلاتی مواجه نخواهد شد و کیفیت و دقت ماندگاری خواهد داشت.

تصویر بالا به خوبی بیانگر تعداد زیاد قطعات به کار رفته در یک میلکمتر مکانیکی است. به خوبی روشن است که هر گونه اختلال در عملکرد هر یک از این قطعه ها، باعث از کار افتادن میلکمتر و تشخیص نادرست میزان تولید شیر می شود.

آیا میلکمتر دیجیتال و میلکمتر مکانیکی کمکی به شناسایی بیماری دام می کنند؟

جواب برای میلکمتر دیجیتال سروین کاملا مثبت است. البته میلکمتر مکانیکی هم می تواند برای این منظور مورد استفاده قرار بگیرد اما در عمل رکوردگیری دستی به صورت روزانه امکان پذیر نیست. پس پاسخ برای میلکمتر مکانیکی تا حدود زیادی منفی است.

میلکمتر دیجیتال به دلیل ثبت لحظه ای و روزانه میزان تولید شیر می تواند به شما گزارش های مبنی بر افت تدریجی، افت ناگهانی، کاهش سرعت خروج شیر، طول کشیدن یا کوتاه بودن زمان شیردوشی و از این دست گزارش ها بدهد. بنابراین زمانی که دام شما درگیر بیماری به صورت تحت بالینی است، میلکمتر دیجیتال با مقایسه رکوردهای قبلی دام، شما را از وضعیت سلامت دام آگاه می کند و تقریبا وضعیت سلامت هیچ دام شیردهی از نگاه شما دور نمی ماند.

برای مثال به نمودار زیر که بیانگر نحوه و سرعت خروج شیر از پستان گاو می باشد دقت کنید. با مقایسه نمودار خروج شیر از پستان یک گاو با نمودار استاندارد، می توان به سالم بودن گاو یا بیمار بودن او تا حدودی پی برد. طبیعی است که قطع شدن های مکرر خروج شیر در بازه دوشش در یک وعده، طولانی شدن آزادسازی شیر، کند بودن خروج شیر، کوتاه بودن بازه شیردهی در یک وعده و مانند آن به چه میزان به ما اطلاعات مهمی در خصوص سلامت گاو می دهد. اطلاعاتی که میلکمتر مکانیکی در هیچ صورتی توان تولید و ارایه آن به شما را ندارد.

یکی دیگر از مزایای میلکمتر های دیجیتال با تکنولوژِ مادون قرمز، عدم ایجاد اختلال و نوسان در خلا می باشد. بیشتر میلکمترها دارای فضایی جهت ذخیره شیر و پیمانه زنی شیر دوشیده شده می باشند. این فضا ضمن آنکه نیاز به شستشو، تعویض قطعه و کالیبره شدن های مداوم دارد، خلا لوله ها و شیردوش را نیز مصرف می کند. خلا تولید شده توسط پمپ وکیوم می بایست تنها برای دوشیدن دام مورد استفاده قرار گیرد و هر نوع استفاده خارج از این، باعث بروز مشکلات و دردسرهایی در طول زمان خواهد شد. طراحی میلکمتر دیجیتال سروین به گونه ای است که فاقد فضای ذخیره و مصرف خلا است که این امر مزیت بسیار بزرگی به منظور یکسان بودن شرایط دوشش خواهد بود.

چرا میلکمتر دیجیتال با تکنولوژی مادون قرمز نسبت به میلکمترهای دیجیتال دیگر برتری دارد؟

پاسخ به این سوال منوط به آشنایی مختصر با کارکرد میلک مترهاست. بیشتر میلکمترها جهت رکوردگیری نیاز به اتصال همزمان به پنل شیردوشی، پولساتور و جک جمع کننده دارند. به این معنی که میلک متر دیجیتال به تنهایی قابل خریدن نیست و دامدار مجبور است هزینه بالایی جهت تجهیز و تغییر خطوط شیردوشی خود پرداخت نماید که بیشتر مواقع چندان مطلوب او نیست. در حالیکه برای استفاده از میلکمتر دیجیتال سروین کافی است این قطعه در مسیر شیر (شیلنگ متصل به خرچنگی) نصب گردد.
همچنین گاهی برای استفاده از میلکمتر دیجیتال-مکانیکی دامدار مجبور به تغییر در مسیر خط هوا و یا لوله استیل شیر است. یکی از مزیت های میلکمتر دیجیتال آن است که این نوع میلکمترها بدون نیاز به تغییر در ساختار دستگاه شیردوش و در هر شرایطی قابل نصب هستند.

داده های حاصل از میلکمتر دیجیتال کجا ذخیره می شوند؟

در رکوردگیری خودکار، اولین و مهم ترین ابزار، شناخت دامی است که وارد سالن شیردوشی می شود. به این منظور در ابتدا به گوش دام پلاک گوش RFID یا پلاک رادیویی متصل می شود و شماره بدن یا شماره گاو متعلق به آن پلاک در سیستم معرفی می گردد تا به محض ورود دام به داخل سالن شیردوشی، از اینکه کدام دام در کدام جایگاه ایستاده است مطلع باشیم.

اکنون می بایست ورود دام به داخل سالن شیردوشی در سیستم ثبت گردد. به این منظور دام می بایست از داخل یک گیت شناسایی عبور کند تا ورود او به داخل شیردوشی شناسایی شود.

گیت به معنی صفحه ای است که به ریدر Reader پلاک رادیویی مجهز شده است و پس از عبور دام از روبروی پنل، پلاک RFID متصل به گوش دام خوانده می شود. سپس ریدر این شماره را به میلکمتر دیجیتال نصب شده بر روی هر واحد دوشنده مخابره می کند تا نرم افزار بداند کدام دام بر روی کدام واحد دوشنده قرار گرفته است تا میزان شیر دوشیده شده به نام همان دام در سیستم ثبت گردد.

اکنون میلکمتر آماده ثبت رکورد است. پس از نصب خرچنگی و شروع فرایند دوشش، با عبور شیر از لوله میلکمتر، سیستم به صورت خودکار اقدام به ثبت لحظه ای شیر دوشیده شده می کند و فرایند دوشش را به صورت لحظه ای رصد می نماید. میلکمتر دیجیتال به صورت لحظه ای این رکوردها را به دستگاه جمع آوری اطلاعات (نصب شده در داخل سالن شیردوشی) ارسال میکند تا بر روی نرم افزار قرار بگیرد.

پس از پایان دوشش، میلکمتر به صورت خودکار پایان دوشش را تشخیص می دهد و پایان رکوردگیری به نرم افزار اعلام می شود.

این داده ها از لحظه شروع دوشش بر روی نرم افزار و یا گوشی همراه افراد دارای دسترسی به رکوردها، قابل مشاهده است و همیشه نیز در دسترس خواهد ماند.