دستگاه شیردوشی با چهار روش باعث گسترش بیماری ورم پستان می شود:
تسهیل نمودن انتقال عوامل بیماری زا بین گاوها و کارتیه ها در زمان شیردوشی
دستگاه شیردوش شرایط مختلفی را برای انتقال و جابجایی باکتری ها بین پستان ها و دام ها فراهم می کند.
انتقال بیماری بین کارتیه های یک دام می تواند تا 40 درصد سهم بیماری های جدید پستانی را شامل شود. آماده سازی نادرست پستان ها قبل از دوشش مانند استفاده از دستمال مشترک برای خشک کردن سرپستان ها و یا خشک نکردن صحیح سرپستان ها منجر به افزایش بیماری و انتقال بیماری می شود. در زمان شیردوشی، نوسان خلا در خرچنگی منجر به حرکت شیر از یک لاینر به لاینر دیگر می شود. اگر دام، یک یا دو کارتیه مبتلا داشته باشد این انتقال شیر آلودگی را به سرپستان های دیگر می رساند. زمانی که یک دام مبتلا دوشیده می شود، شیر آلوده و لاینر آلوده، باعث انتقال بیماری به دام های بعدی که با آن خوشه دوشیده می شوند، می گردد.
کمک به تکثیر باکتری ها در انتهای سرپستان
علت اصلی بروز بیماری های جدید پستانی، قرار گرفتن رینگ سرپستان و مجرای پستان در معرض عوامل بیماری زاست. دستگاه شیردوشی، با کارکرد نامناسب و ایجاد تغییر در شکل و سلامت نوک پستان، فضا را برای رشد باکتری ها و افزایش آلودگی بیشتر می کند. این حالت بیشتر ناشی از برگشتگی نوک سرپستان یا هایپرکراتوزیس می باشد؛ یعنی زمانی که مجرای داخلی پستان به سمت بیرون کشیده شده باشد.
توسعه زخم ها، تاول های خونی در انتهای سرپستان و ترک خوردگی سرپستان، ناشی از عملکرد نادرست دستگاه شیردوشی است. این ناهنجاری های پوستی منجر به تکثیر عوامل بیماری زا و بروز بیماری های پستانی می شود.
افزایش ورود باکتری ها به مجرای پستان
کاهش ناگهانی خلا می تواند منجر به حرکت رو به عقب هوا به داخل پستان و سوق دادن قطرات شیر آلوده از بیرون به داخل سینوس پستانی شود. این مکانیسمٍ ضربه، ناشی از نوسان خلا می باشد. لیز خوردن لاینر شیردوشی نیز عارضه مهم ناشی از وجود نوسان در خلا است. مکانیسم ضربه تنها عامل شناخته شده ای است که بیان می کند نوسان خلا هم در آزمایشگاه هم در عمل منجر به افزایش نرخ عفونت ها می گردد.
تغییر سرپستان و یا محیط داخل سیستم پستانی به منظور بالا بردن آلودگی باکتریایی یا ضعیف کردن دفاع میزبان
دستگاه شیردوشی منجر به ایجاد زخم بر روی سرپستان می شود و آن را برای تکثیر باکتری و ایجاد عفونت مستعدتر می کند.
زخم های ایجاد شده بر روی غشای موکوسی سینوس پستانی محیط را برای تکثیر باکتری ها آماده می کند. دردهای داخلی ممکن است باعث پاسخ های هورمونی عصبی شود که منجر به سرکوب عملکرد سیستم ایمنی بدن و افزایش احتمال بیماری ها و تداخل در خروج شیر و آزادسازی شیر شود.
مطالبی در خصوص اهمیت سطح خلا
پمپ وکیوم درون شل ها خلا ایجاد می کند که این عمل از طریق مکیدن هوای درون لوله ها و شیلنگ های بین لاینر و پمپ ایجاد می شود. با این حال میزان خلا سرٍ پستان بستگی به میزان نشت خلا از هر کدام از قطعاتی دارد که در مسیر پمپ تا لاینر قرار گرفته اند.
خلا در انتهای سرپستان می بایست به اندازه ای مناسب و یکنواخت باشد که با کمترین میزان آسیب رسانی به بافت پستان، در سریع ترین زمان و به صورت کامل شیر را تخلیه نماید. هم تحقیقات آزمایشگاهی و هم تجارب فارمی بیانگر آن هستند که سطح خلا به میزان 10.5 تا 12.5 اینچ در انتهای سرپستان و در زمان حداکثر جریان خروج شیر، بهترین گزینه برای دوشیدن کامل و سریع شیر از پستان ها می باشند در حالیکه کمترین آسیب فیزیکی به بافت پستانی وارد می شود و شیر بالاترین کیفیت را خواهد داشت.
تنظیم وکیوم به میزان 12.5 تا 13.5 اینچ در شیردوشی خط پایین و 14 تا 15 اینچ برای شیردوشی خط بالا منجر به سطح خلا به میزان 10.5 تا 12.5 اینچ در خرچنگی در زمان اوج خروج شیر از پستان می گردد.
علت های افت خلا در خرچنگی
خلا کمتر از این مقدار می تواند ناشی از:
- بیش از حد بالا بودن خط شیر
- نشت زیاد خلا از قطعات نصب شده در طول خط
- بسته بودن سوراخ خرچنگی
- ورود بیش از حد هوا از سوراخ خرچنگی و نشت هوا ناشی از مشکل خرچنگی مانند ترک خوردگی و یا خراب بودن واشرها
باشد. خلا به میزان 12 تا 12.5 اینچ در خرچنگی، ضمن دوشیدن سریع شیر گاو، دوشش آرام و مناسبی را فراهم می نماید.
حد مجاز نوسان خلا
نوسان خلا به میزان کمتر از 2 اینچ در خط شیر پایین و کمتر از 3 اینچ در خط شیر بالا، برای دوشش گاو مطلوب می باشد. همانطور که بالاتر نیز ذکر شد نوسان بیشتر از این مقدار بیانگر وجود مشکل می باشد. نوسان بیشتر از این مقدار منجر به افزایش سرعت دوشش می شود اما از طرف دیگر می تواند منجر به آسیب به سرپستان از طریق بروز هایپرکراتوزیس، آسیب به اسفنکتر سرپستان، بروز ادم و جمع شدن خون در سرپستان گردد.