اهمیت چکه کردن شیر از پستان در دوره خشکی

پتاتسیل ژنتیکی دام ها در دهه اخیر جهت تولید شیر افزایش یافته است و در نتیجه توقف تولید شیر در دام های پر تولید در زمان خشکی به یک چالش تبدیل شده است. مقدار زیاد شیر منجر به تورم پستان می شود. تورم پستان باعث درد و ناراحتی می گردد که در نتیجه دام زمان کمتری را صرف دراز کشیدن می کند و سلامت او به خطر می افتد.

گرچه در زمان خشکی، شیری از پستان خارج نمی شود اما گاو همچنان به تولید شیر تا چند روز ادامه می دهد.  در نتیجه، فضای سیسترنال، مجاری و آلوئولی غدد ترشح شیر پستان متورم می شود. حجم پستان و فشار داخلی به واسطه انباشتگی شیر افزایش می یابد و ممکن است گاو احساس درد کند و شیر از پستان خارج شود. این امر در روزهای اول، نفوذ باکتری ها را از طریق مجرای کانال تسهیل می کند تا اینکه خشک شدن کامل شود. 

اعتقاد بر آن است که هر دو عامل تغییر بیوشیمیایی و افزایش فشار داخل پستان حاصل از تولید شیر در زمان خشکی و چکه کردن شیر از پستان، آمادگی برای بروز عفونت های پستانی در اوایل دوره خشکی افزایش می دهد.

برخی انجمن های دامپروری، خشکی ناگهانی را زمانی پیشنهاد می کنند که تولید شیر به 15 لیتر در روز رسیده باشد. توصیه می شود که شیر حداقل به میزان ذکر شده برسد زیرا هر چه میزان شیر تولیدی در زمان خشکی بیشتر باشد احتمال بروز عفونت های جدید پستانی افزایش می یابد.

پلمپ کراتینی دفاع طبیعی بدن در برابر ورود باکتری ها به داخل پستان در طی دوره خشکی است. در طی یک تحقیق رابطه بین تولید شیر و بسته شدن کانال پستانی مشخص گردید .

• در پایان هفته ششم خشکی، 47 درصد از کوارترهای گاوهای با تولید 21 کیلو و بیشتر، باز بود.
• در پایان هفته ششم خشکی، 19 درصد از کوارترهای گاوهای با تولید کمتر از 21 کیلوگرم در طی این دوره باز بود.

اگر چه یکی از اهداف در زمان خشک کردن دام به حداقل رساندن احتمال بروز عفونت های جدید است با این حال مدیریت دام و آسایش دام نیز می بایست مورد توجه قرار بگیرد. بین تولید شیر و چکه کردن شیر و احتمال بروز بیماری های جدید عفونی ارتباط مستقیم وجود دارد.

نتایج تحقیقات بیان می کنند نرخ چکه کردن شیر در گله ها کمتر از میزان واقعی تخمین زده می شود. بنابراین در روزهای ابتدایی خشک کردن گاو، شناسایی دام هایی که از پستان شان شیر خارج می شود برای جلوگیری از بروز بیماری های جدید عفونی ضروری به نظر می رسد.